گروه C آل عمران 56-60
یک شنبه 31 خرداد :
گروه 
حفظ سوره آل عمران آیات56-60
دوره جز1
تفسیر :
یک شنبه 31 خرداد :
گروه C
حفظ سوره آل عمران آیات56-60
دوره جز1
تفسیر :
(آیه 56)- این آیه و آیه بعد خطاب به حضرت مسیح (ع) است مىفرماید:
بعد از آن که مردم به سوى خدا باز گشتند و او در میان آنان داورى کرد، صفوف از هم جدا مىشود «اما کسانى که کافر شدند (و حق را شناختند و انکار کردند) آنها را مجازات شدیدى در دنیا و آخرت خواهم کرد و یاورانى ندارند» (فَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا
فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِیداً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِینَ)
.
(آیه 57)- سپس به گروه دوم اشاره کرده مىفرماید: «اما کسانى که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنها را بطور کامل خواهد داد» (وَ أَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ). و باز تأکید مىکند «خداوند هرگز ستمگران را دوست ندارد» (وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ).
بنابراین، خدایى که ظالمان را دوست ندارد هرگز در حق بندگان ستم نخواهد کرد و اجر آنها را بطور کامل خواهد داد.
(آیه 58)- پس از شرح داستان مسیح (ع)، در این آیه روى سخن را به پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله کرده مىگوید: «اینها را که بر تو مىخوانیم از نشانههاى حقانیت تو و یادآورى حکیمانه است» که به صورت آیات قرآن بر تو نازل گردیده و خالى از هر گونه باطل و خرافه است (ذلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ).
این در حالى است که دیگران سرگذشت این پیامبر بزرگ را به هزار گونه افسانه دروغین و خرافات و بدعتها آلودهاند.
(آیه 59)
شأن نزول:
قبلا گفتیم مقدار زیادى از آیات این سوره در پاسخ گفتگوهاى مسیحیان نجران نازل شده است، آنها در یک هیأت شصت نفرى براى گفتگو با پیامبر صلّى اللّه علیه و آله به مدینه وارد شده بودند. از جمله مسائلى که در این گفتگو مطرح شد این بود که آنها از پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله پرسیدند ما را به چه چیز دعوت مىکنى، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود: به سوى خداوند یگانه و این که مسیح بندهاى از بندگان اوست و حالات بشرى داشت، آنها این سخن را نپذیرفتند و به ولادت عیسى (ع) بدون پدر اشاره کرده و آن را دلیل بر الوهیت او خواندند آیه نازل شد و به آنها پاسخ داد و چون حاضر به قبول پاسخ نشدند آنها را دعوت به مباهله کرد.
تفسیر:
آیه ناظر به کسانى است که ولادت حضرت مسیح (ع) را بدون پدر، دلیل بر فرزندى او نسبت به خدا، و یا الوهیتش مىگرفتند، آیه مىگوید: «مثل عیسى نزد خدا همچون مثل آدم است که او را از خاک آفرید، سپس به او فرمود:
موجود باش، او نیز بلافاصله موجود شد» (إِنَّ مَثَلَ عِیسى عِنْدَ اللَّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ
مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ)
.
بنابراین، اگر مسیح بدون پدر به دنیا آمد، جاى تعجب نیست، زیرا موضوع آدم (ع) از این هم شگفتانگیزتر بود، او بدون پدر و مادر به دنیا آمد، سپس به غافلان مىفهماند که هر کارى در برابر اراده حق، سهل و آسان است تنها کافى است بفرماید: موجود باش آن هم موجود مىشود!
(آیه 60)- در این آیه براى تأکید آنچه در آیات قبل آمد، مىفرماید: «اینها را (که در باره حضرت مسیح (ع) و چگونگى ولادت او و مقاماتش) بر تو مىخوانیم حقى است از سوى پروردگارت، و چون حق است، هرگز از تردید کنندگان در آن مباش» (الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلا تَکُنْ مِنَ الْمُمْتَرِینَ).
