گروه D ایه 164 بقره
یک شنبه 17 خرداد :
گروه 
حفظ سوره بقره آیات 164
دوره ص592 تا آخر قرآن
تفسیر :
یک شنبه 17 خرداد :
گروه D
حفظ سوره بقره آیات 164
دوره ص592 تا آخر قرآن
تفسیر :
(آیه 164)- جلوههاى ذات پاک او در پهنه هستى! از آنجا که در آیه قبل سخن از توحید پروردگار به میان آمد این آیه شریفه در واقع دلیلى است بر همین مسأله اثبات وجود خدا و توحید و یگانگى ذات پاک او.
مقدمتا باید به این نکته توجه داشت که همه جا «نظم و انسجام» دلیل بر وجود علم و دانش است، و همه جا «هماهنگى» دلیل بر وحدت و یگانگى است.
روى این اصل، ما به هنگام برخورد به مظاهر نظم در جهان هستى از یکسو، و هماهنگى و وحدت عمل این دستگاههاى منظم از سوى دیگر، متوجه مبدء علم و قدرت یگانه و یکتایى مىشویم که این همه آوازهها از اوست.
در این آیه به شش بخش از آثار نظم در جهان هستى که هر کدام آیت و نشانهاى از آن مبدء بزرگ است اشاره شده:
1- «در آفرینش آسمان و زمین ...» (إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...)
امروز دانشمندان به ما مىگویند: هزاران هزار کهکشان در عالم بالا وجود
دارد که منظومه شمسى ما جزئى از یکى از این کهکشانها است، تنها در کهکشان ما صدها میلیون خورشید و ستاره درخشان وجود دارد که روى محاسبات دانشمندان در میان آنها میلیونها سیاره مسکونى است با میلیاردها موجود زنده!، وه چه عظمت و چه قدرتى؟! 2- «و نیز در آمد و شد شب و روز ...» (وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ ...).
آرى! این دگرگونى شب و روز، و این آمد و رفت روشنایى و تاریکى با آن نظم خاص و تدریجیش که دائما از یکى کاسته و بر دیگرى افزوده مىشود، و به کمک آن فصول چهارگانه بوجود مىآید، و درختان و گیاهان و موجودات زنده مراحل تکاملى خود را در پرتو این تغییرات تدریجى، گام به گام طى مىکنند، اینها نشانه دیگرى از ذات و صفات متعالى او هستند.
3- «و کشتیهایى که در دریاها به سود مردم به حرکت در مىآیند ...» (وَ الْفُلْکِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِما یَنْفَعُ النَّاسَ ...).
آرى! انسان به وسیله کشتیهاى بزرگ و کوچک، صحنه اقیانوسها و دریاها را مىنوردد، و به این وسیله به نقاط مختلف زمین، براى انجام مقاصد خود سفر مىکند.
4- «و آبى که خداوند از آسمان فرو فرستاده و به وسیله آن، زمینهاى مرده را زنده کرده و انواع جنبندگان را در آن گسترده است ...» (وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فِیها مِنْ کُلِّ دَابَّةٍ ...).
آرى! دانههاى حیاتبخش باران و قطرات پرطراوت و با برکت که با نظام خاصى ریزش مىکند و آن همه موجودات و جنبدگانى که از این مایع بىجان، جان مىگیرند همه پیام آور قدرت و عظمت او هستند.
5- «و حرکت دادن و وزش منظم بادها ...» (وَ تَصْرِیفِ الرِّیاحِ ...).
که نه تنها بر دریاها مىوزند و کشتیها را حرکت مىدهند، بلکه گاهى گردههاى نر را بر قسمتهاى ماده گیاهان مىافشانند و به تلقیح و بارورى آنها کمک مىکنند، بذرهاى گوناگون را مىگسترانند، و میوهها به ما هدیه مىکنند. و زمانى با جابهجا کردن هواى مسموم و فاقد اکسیژن شهرها به بیابانها و جنگلها، وسائل
تصفیه و تهویه را براى بشر فراهم مىسازند.
آرى! وزش بادها با این همه فواید و برکات، نشانه دیگرى از حکمت و لطف بىپایان او است.
6- «و ابرهایى که در میان زمین و آسمان معلقند ...» (وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ ...).
این ابرهاى متراکم که بالاى سر ما در گردشند و میلیاردها تن آب را بر خلاف قانون جاذبه در میان زمین و آسمان، معلق نگاه داشته، خود نشانهاى از عظمت اویند.
آرى! همه اینها «نشانهها و علامات ذات پاک او هستند اما براى مردمى که عقل و هوش دارند و مىاندیشند» (لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ).
نه براى بىخبران سبکمغز و چشمداران بىبصیرت و گوشداران کر!
